خاک‌های مبتلا به شوری بر اساس پارامترهایی مانند هدایت الکتریکی (EC)، نسبت جذب سدیمی (SAR) و درصد سدیم تبادلی (ESP) طبقه‌بندی می‌شوند که در این مطلب به صورت مختصر به آنها پرداخته شده است.
هدایت الکتریکی (EC)
هدایت الکتریکی قابلیت رسانایی جریان الکتریکی از میان یک محلول را نشان می‌دهد. هر چه غلظت یون‌های باردار بیشتر باشد نمک محلول در آب بیشتر و در نتیجه هدایت الکتریکی محلول بیشتر و آب شورتر است. اگر محلول مورد نظر محلول خاک باشد خاک شورتر است. واحد استاندارد بیان شوری محلول آب و خاک بر اساس هدایت الکتریکی دسی زیمنس بر متر (ds/m) است.
نسبت جذب سطحی سدیم (SAR)
نسبت جذب سطحی سدیم، یک شاخص موثر در ارزیابی خطر بالقوه سدیم در محلول در حال تعادل با فاز جامد خاك است اگر آب آبیاری با SAR بالا به مدت چندین سال به خاک اعمال شود. سدیم در آب می‌تواند کلسیم و منیزیم را در خاک جایگزین کند. این امر موجب کاهش توانایی خاک برای تشکیل دانه‌های پایدار و از دست رفتن ساختار خاک می‌شود. همچنین این شرایط منجر به کاهش نفوذپذیری خاک به آب می‌شود که منجر به ایجاد مشکل در تولید محصول می شود.
درصد سدیم تبادلی (ESP)
درصد سدیم تبادلی یکی از معیارهای بررسی وضعیت سدیم تبادلی خاک است و بر حسب درصد بیان می‌شود.
راهنمای طبقه‌بندی خاک‌های شور
با در نظر گرفتن پارامترهای هدایت الکتریکی (EC)، نسبت جذب سطحی سدیم (SAR) و درصد سدیم تبادلی (ESP) خاک‌ها به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
- خاک غیر شور با رنگ طبیعی
- خاک شور با رنگ روشن – سفید
- خاک شور – سدیمی با رنگ سفید – خاکستری
- خاک سدیمی با رنگ تیره – سیاه
کارشناسان با بررسی این پارامترها و آنالیز خاک و آب به شما خواهند گفت که با چه خاکی سر و کار دارید، هر خاک چه مشکلاتی برای گیاه ایجاد خواهد کرد و روش اصلاح هر خاک چگونه است.
راهنمای طبقه‌بندی خاک‌های شور با در نظر گرفتن معیارهای EC، SAR و ESP.
