بیماری آنتراکنوز گردو | علائم، کنترل و مبارزه

معرفی

بیماری آنتراکنوز گردو یکی از شایع‌ترین بیماری‌های درخت گردو در دنیا به‌ویژه در مناطقی که بارندگی و رطوبت زیاد دارند، محسوب می‌شود. این بیماری اگر چه باعث مرگ درخت نمی‌شود، اما موجب وارد شدن خسارت زیاد به درختان گردو می‌شود. این بیماری در بعضی مناطق با اسامی دیگر نظیر بلاچ گردو و لکه سیاه گردو نیز شناخته می‌شود.

عامل بیماری

بیمارگر آنتراکنوز گردو، قارچ Gnomonia leptostyla نام دارد که که فرم غیرجنسی آن Marssonia juglandis است.

چرخه بیماری

زمستان‌گذرانی قارچ عامل آنتراکنوز گردو، اغلب به‌صورت پریتسیوم در داخل برگ‌های آلوده و پیر و روی میوه‌های ریخته شده و یا در داخل زخم روی شاخه‌های سال گذشته انجام می‌شود. در فصل بهار، آسکوسپورها از داخل پریتسیوم آزاد و توسط باد روی برگ منتقل شده و سبب ایجاد آلودگی اولیه می‌شوند. کنیدی‌های تشکیل شده روی برگ و سایر اندام‌های هوایی در طول فصل سبب گسترش بیماری می‌شوند. در شرایط آب و هوایی ایران، دمای 18 تا 20 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی بیش از 70% برای وقوع آلودگی‌های ثانویه ضروری می‌باشد. به طور کلی، شدت بیماری با میزان رطوبت هوا ارتباط مستقیم دارد.

علائم بیماری

اولین علائم بیماری به شکل ظهور لکه‌های ریز قهوه‌ای تیره یا سیاه، دایره‌ای تا نامنظم روی برگ‌ها دیده می‌شود. این لکه‌ها به تدریج بیشتر و بزرگ شده و اغلب با هم ادغام می‌شوند و به‌صورت نواحی بافت مرده بین رگبرگ‌ها و عمدتأ در حاشیه برگ درمی‌آیند. سپس در متن این لکه‌ها نقاط سیاه رنگ به‌صورت پراکنده یا متحدالمرکز در سطح زیرین برگ تشکیل می‌شوند که در واقع همان آسروول‌های قارچ بیمارگر هستند (شکل 1). علائم بیماری در روی پوست سبز میوه‌های جوان به صورت لکه‌های گرد نامنظم و فرورفته ظاهر می‌شود که گاهأ و در آلودگی شدید سبب ریزش میوه‌های جوان می‌شود.

کنترل بیماری

• انهدام برگ‎‌ها و میوه‌های آلوده ریخته شده روی زمین
• رعایت فاصله کافی بین درخت‌ها برای جریان هوا
• کاشت ارقام مقاوم
• تغذیه مناسب درخت
• استفاده از قارچ‌کش‌های مناسب

علائم بیماری آنتراکنوز گردو روی برگ، پوست سبز میوه و آسروول‌های تشکیل شده (نقاط سیاه رنگ) در متن لکه به ترتیب از راست به چپ