انواع روشهای کوددهی

فهرست مطالب
مقدمه
متداولترین روش تغذیه گیاهی استفاده از کودهای مختلف به روش اختلاط با خاک، محلولپاشی و کودآبیاری میباشد که این امر با توجه به شرایط مزرعه، باغ، گلخانه، نوع کشت و گیاه کشت شده انجام میپذیرد. استفاده از مناسبترین روش میتواند کمک بسزایی در کاهش استفاده از کود و همچنین پخش یکنواخت کود در سرتاسر مزرعه، باغ و گلخانه داشته باشد. در ادامه به بررسی این روشهای میپردازیم.
پخش يکنواخت کود در سطح خاک (پخش سطحي)
اين روش براي مقادير زياد کود بکار ميرود، غالبا بوسيله ماشين آلات قبل از کشت گياه به خاک اضافه و توسط ديسک يا شخم با خاک مخلوط ميشود. خصوصيات اين روش عبارتند از:
- مقادير زياد کودپاشي بدون خسارت به گياه
- توسعه بيشتر ريشه در تمام عمق خاک
- کاهش در هزينه کارگر و هزينه کودپاشي
کودپاشي موضعي
در اين روش کود را به صورت نواري در هنگام کشت گياه در اطراف بذر ميپاشند تا باعث سريع جوانه زدن بذرها گردد. کود را با فاصله چند سانتيمتري در اطراف بذر ميپاشند تا املاح کودي منجر به بالا رفتن فشار اسمزي و در نتيجه کاهش جوانه زدن بذور نشود. البته پاشيدن کود در اطراف بذر بستگي به نحوه ريشه دادن گياه دارد. براي اغلب گياهان کود را در اطراف و غالبا پايينتر از سطح بذر قرار ميدهند. خصوصيات اين روش عبارتند از:
- تحريک رشد سريعتر بذر و گياه
- افزايش مقاومت به آفات و بيماريهاي گياهي
- رقابت بهتر با علفهاي هرز (کود بيشتر در معرض استفاده ريشه گياه اصلي خواهد بود).
- بدست آوردن محصول به موقع و زودرس
کودپاشي سرک
در اين روش پس از روئيدن گياه، کود را در سطح خاک با توجه به رطوبت سطحي خاک پخش ميکنند. خصوصيت اين روش تامين نياز گياه در زمان لازم و تاثير بيشتر در مراحل رشد گياه میباشد.
این روش در مناطق مرتع، مزارع غلات، چراگاه ها و چمنزارها بسيار متداول ميباشد.
کودپاشي نواري
در اين روش پس از روئيدن گياه، کود را در امتداد خطوطي يا در فواصل خطوط کشت به خاک اضافه ميکنند. کودهای حاوی نيتروژن غالبا به اين طريق مصرف ميگردد تا از تلف شدن آن قبل از رسيدن گياه به مرحله حداکثر نياز به کود نيتروژن جلوگيري شود.
کوددهی از طريق آب آبياري
کود دادن همراه با آب آبياري انجام ميشود. خصوصيات اين روش عبارتند از:
- کاهش هزينه کوددهی
- اطمينان از پخش يکنواخت کود
- درصورت عدم مديريت صحيح ، افزايش آبشويي عناصرغذايي
محلول پاشي (برگ پاشي)
محلول پاشي کود بر روي اندامهاي هوايي گياه به منظور تامين بهتر عناصر غذايي در کوتاه مدت انجام ميشود. خصوصيات اين روش عبارتند از:
- کاهش میزان کود مصرفی
- جذب و اثر گذاری سریع
در رابطه با این روش غلظت محلول کودي باید با دقت انتخاب شود تا از صدمه زدن به گياه جلوگيري شود.
این روش براي تمام کودهایی که قابلیت جذب برگی داشته باشند مانند عناصر کم مصرف، آهن و روي قابل استفاده است.