تراریوم، باغ درون شیشه
فهرست مطالب
مقدمه
تراریومها باغهای مینیاتوری هستند که معمولأ درون یک ظرف شیشهای نگهداری میشوند. استفاده از آنها روشی منحصربهفرد و چشمنواز برای آوردن حس طبیعت به خانه شما هستند. این باغهای مینیاتوری نه تنها زیبا هستند، بلکه به حداقل نگهداری نیاز دارند و برای کسانی که سبک زندگی پرمشغلهای دارند یا فضای محدودی برای نگهداری گیاهان دارند، گزینهای عالی محسوب میشوند.
تراریوم چیست؟
اساسأ زیستبومهای کوچک و بستهای هستند که میتوانند با استفاده از انواع گیاهان و سایر مواد ایجاد شوند. رایجترین نوع آن، تراریوم بسته بوده که دارای یک ظرف شیشهای مهر و موم شده است. این ظرف دربسته محیطی مرطوب و ایدهآل برای گیاهان گرمسیری ایجاد میکند. از طرف دیگر، تراریومهای باز بدون درپوش نیز وجود دارند که برای گیاهانی که شرایط خشکتری را ترجیح میدهند، مناسبتر هستند.
تاریخچه تراریوم
تاریخچه طولانی و جذابی دارد که به اوایل قرن نوزدهم برمیگردد. مفهوم ایجاد باغهای مینیاتوری در ظروف شیشهای برای اولین بار در دوران ویکتوریا محبوبیت پیدا کرد، زمانی که علاقهمندان به زیست گیاهی شروع به آزمایش با اکوسیستمهای محصور به عنوان راهی برای مطالعه نحوی رشد و نمو گیاهان و مشاهده فرآیندهای طبیعی کردند.
محفظه Ward
یکی از اولین نمونههای شناخته شده تراریوم گیاهی توسط گیاهشناسی به نام Nathaniel Bagshaw Ward در سال 1829 ایجاد شد. زمانی که Ward پروانهای را برای مطالعه در یک ظرف شیشهای مهر و موم شده قرار داد، با مشاهده رشد گیاهان در داخل شیشه، به طور تصادفی مفهوم تراریوم را کشف کرد. Ward که شیفته این کشف تصادفی شده بود، اولین ظرف شیشهای مهر و موم شده که به طور اختصاصی برای رشد گیاهان طراحی شده بود را ساخت و آن را “Wardian Case” نامید.
اختراع وارد انقلابی در نحوه حمل و نقل و کشت گیاهان ایجاد کرد و به نمونههای ظریف اجازه داد تا بدون پژمردگی یا مردن، بهراحتی در فواصل طولانی حمل شوند. همچنین محفظه وارد در مدتی اندک به وسیلهای محبوب در خانهها و باغهای ویکتوریایی تبدیل شد و علاقهمندان به گل و گیاه از آنها برای پرورش گیاهان عجیب و غریب و سرخسهایی استفاده میکردند که در محیط مرطوب و بسته رشد میکردند.
تراریوم در عصر ویکتوریایی و قرن بیستم
محبوبیت تراریومهای گیاهی در طول قرنهای 19 و 20 ادامه پیدا کرد و علاقهمندان به گل و گیاه و باغبانان، گونههای مختلف گیاهی، شکلها و طرحهای گوناگون را برای ساخت تراریوم آزمایش کردند. طولی نکشید که تراریومها با طراحیهای استادانه در نمایشگاههای گیاهشناسی و باغبانی به نمادی از ظرافت و پیچیدگی ویکتوریایی تبدیل شدند.
در اواسط قرن بیستم، تراریومهای گیاهی دوباره محبوبیت خود را تجربه کردند، زیرا مردم به دنبال راهحلهای نگهداری و پرورش گل و گیاه و باغبانی متناسب با فضاهای زندگی شهری بودند. طراحی مینیمالیستی و سهولت مراقبت از آنها، این باغهای مینیاتوری را به گزینهای جذاب برای ساکنان شهرهای شلوغ تبدیل کرده است که به دنبال آوردن وجههای از طبیعت به خانههای خود هستند.
تراریوم در عصر حاضر
امروزه، استفاده از تراریومها به یک روش محبوب و مینیمال برای گنجاندن سهمی هر چند کوچک از فضای سبز در فضاهای داخلی تبدیل شده است. طرحهای مدرن آن از ظروف شیشهای بسته سنتی گرفته تا مدل های هندسی ساخته شده از ترکیب فلز، چوب و شیشه را در ابعاد مختلف شامل میشود. ساکولنتها، کاکتوسها و گیاهان گرمسیری انتخابهای محبوبی در طراحی تراریومهای معاصر هستند و طراحان و باغبانان با ترکیبها و چیدمانهای مختلف گیاهان نمایشهای منحصربهفرد و چشمنوازی از ترکیب شیشه، خاک، فلز، چوب و گیاه خلق میکنند.
شما چه یک فرد باتجربه در پرورش گل و گیاه باشید و چه یک علاقهمند صرف و یا باغبان تازهکار، ایجاد یک تراریوم گیاهی یک راه سرگرمکننده و مفید برای ارتباط با طبیعت و ایجاد حس مثبت در خانه شما است. پس چرا امروز باغ مینیاتوری خود را ایجاد نمیکنید تا از زیبایی طبیعت در داخل خانه خود لذت ببرید؟
چگونه یک تراریوم بسازیم؟
هنگام ایجاد، مهم است که ظرف مناسبی را انتخاب کنید. ظروف شیشهای محبوبترین انتخاب هستند زیرا به شما امکان میدهند گیاهان و خاک داخل آن را ببینید، اما در صورت تمایل میتوانید از ظروف پلاستیکی یا سرامیکی نیز استفاده کنید. اندازه ظرف به گیاهانی که میخواهید استفاده کنید و فضایی که در دسترس دارید بستگی دارد.
هنگامی که ظرف خود را انتخاب کردید، نوبت به انتخاب گیاهان برای تراریوم میرسد. ساکولنتها، کاکتوسها و گیاهان گرمسیری گزینههای محبوبی برای ساخت مدل های باز آن هستند، زیرا به آب کمی نیاز دارند و میتوانند در شرایط خشک رشد کنند. برای تراریومهای بسته، گیاهان گرمسیری مانند سرخس و خزه مناسب هستند زیرا رطوبت بالا را ترجیح میدهند.
هنگام کاشت تراریوم، با اضافه کردن یک لایه شن یا سنگهای کوچک به انتهای کف ظرف شروع کنید تا زهکشی ایجاد شود. در مرحله بعد، یک لایه زغال چوب فعال اضافه کنید تا به جلوگیری از ایجاد بوی ناشی از ماندن آب در ته ظرف کمک کند. در انتها یک لایه خزه و یک لایه خاک مناسب کشت گیاه مورد نظرتان را اضافه کنید و گیاهان خود را در ظرف بچینید و مطمئن شوید که بین آنها فضای کافی برای رشد وجود داشته باشد.
پس از کاشت آن را کمی آبیاری کنید (تراریومهای بسته، به آب کمتری نسبت به مدل های باز آن نیاز دارند) و آن را در مکانی با نور غیرمستقیم خورشید قرار دهید. حتماً سطح رطوبت تراریوم خود را کنترل کنید و برنامه آبیاری خود را بر اساس آن تنظیم کنید.
جمعبندی
در نهایت باید گفت در عصر آپارتمانهای کوچک و مشغلههای روزافزون، تراریومها بهعنوان یک تکه کوچک از طبیعت محور شده در دل ظرف میتوانند به ما کمک کنند تا روح طبیعت را به محیط زندگی و کار خود وارد کنیم و از تماشای آن لذت ببریم.