برنامه تغذیه ای

بهترین برنامه کوددهی و سموم سیب زمینی

 نیازهای تغذیه‌ای

مدیریت صحیح تغذیه در سبزی‌ و صیفی‌جات، به‌ویژه بر حسب مراحل فنولوژیکی مختلف، نقش محوری در تضمین رشد، کیفیت و عملکرد محصول ایفا می‌کند. رشد سیب‌زمینی نیاز به عناصر مغذی مختلف دارد که در ترکیب خاک، آب، و هوا موجود هستند. عناصر اصلی مورد نیاز سیب‌زمینی عبارت‌اند از نیتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسیم (K)، کلسیم (Ca)، منگنز (Mn)، روی (Zn)، مس (Cu)، آهن (Fe)، و مولیبدن (Mo). تأمین این عناصر به طور متناسب در طول دوره رشد، از کاشت تا برداشت، می‌تواند به بهبود عملکرد و کیفیت محصول کمک کند. پیشنهاد می‌شود مقالات “مدیریت مصرف عناصر در کشت سیب زمینی” و “اصول کلی در مدیریت تغذیه‌ای سیب زمینی” در مجله کشاورزی اگروتک مطالعه کنید.

نیتروژن نقش اساسی در تقسیم سلولی، سنتز کلروفیل و گسترش سطح برگ دارد .با این حال، مصرف بیش از حد نیتروژن می‌تواند منجر به تجمع نیترات در بافت‌های گیاهی شده که از منظر سلامت غذایی و ایمنی مصرف‌کننده نامطلوب ارزیابی می‌شود. در سبزی‌های غده‌ای نظیر سیب‌زمینی (Solanum tuberosum) و چغندر (Beta vulgaris) فسفر عنصری حیاتی در توسعه سیستم ریشه‌ای و تشکیل اندام‌های ذخیره‌ای محسوب می‌شود. کمبود فسفر در مراحل اولیه رشد می‌تواند کاهش شدید عملکرد نهایی را در پی داشته باشد. پتاسیم با تنظیم فشار اسمزی سلولی، فعال‌سازی آنزیم‌های حیاتی و بهبود انتقال قندها از برگ به اندام‌های زایشی، کیفیت و اندازه میوه را بهبود می‌بخشد. کلسیم در مراحل تشکیل و رشد میوه بسیار مهم است؛ این عنصر با تقویت دیواره‌های سلولی از بروز اختلالاتی مانند پوسیدگی گلگاه جلوگیری می‌کند. علاوه بر عناصر پرمصرف، عناصر کم‌مصرفی مانند بور، روی و منگنز نقش حیاتی در فرایندهای فیزیولوژیکی حساس نظیر گرده‌افشانی، تشکیل بذر و فعالیت آنزیم‌ها دارند. کمبود این ریزمغذی‌ها می‌تواند در مراحل بحرانی رشد، موجب کاهش عملکرد و کیفیت محصول شود.

نقش کودهای آلی در بهبود کیفیت خاک و تقویت تغذیه

کودهای آلی به‌عنوان یکی از ارکان کلیدی کشاورزی پایدار، نقش ویژه‌ای در بهبود کیفیت فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک ایفا می‌کنند. این کودها که شامل کودهای دامی، کمپوست و ورمی‌کمپوست هستند. با افزایش ماده آلی خاک موجب ارتقاء ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC)، بهبود ساختار خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب و تحریک فعالیت میکروبی خاک می‌شوند. افزایش کربن آلی خاک در اثر استفاده از کودهای آلی به ایجاد خاکدانه‌های پایدارتر کمک می‌کند که در نتیجه مقاومت خاک به فرسایش افزایش یافته و شرایط مطلوب‌تری برای رشد ریشه‌ها فراهم می‌شود. علاوه بر بهبود ویژگی‌های فیزیکی خاک، کودهای آلی منبع پایداری از عناصر غذایی را فراهم می‌کنند که برخلاف کودهای شیمیایی، عناصر را به‌آرامی و در طولانی‌مدت آزاد می‌سازند. این ویژگی موجب افزایش کارایی مصرف عناصر و کاهش خطر آبشویی مواد غذایی به آب‌های زیرزمینی می‌شود. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که کاربرد کودهای آلی در کشت‌ سیب زمینی ، به‌ویژه در سیستم‌های ارگانیک، می‌تواند باعث افزایش عملکرد و کیفیت محصول شود. علاوه بر این، کودهای آلی با تحریک رشد میکروارگانیسم‌های مفید خاک مانند باکتری‌های حل‌کننده فسفر و قارچ‌های میکوریزا، موجب بهبود در دسترس بودن عناصر غذایی و افزایش مقاومت گیاهان به تنش‌های زیستی و غیرزیستی می‌شوند. در بازار نهاده‌های کشاورزی ایران، کودهایی مانند سویل بوستر ۵۱۰، که ترکیبی از مواد آلی غنی‌شده و اسیدهای آمینه طبیعی است، به‌عنوان گزینه‌ای مؤثر برای افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود تغذیه سبزیجات معرفی شده است. استفاده از این نوع کودها می‌تواند به‌طور همزمان کیفیت خاک، رشد گیاه و پایداری سیستم تولید را ارتقا بخشد.

تصویر زیر راهنمای مصرف تغذیه‌ای و سموم سیب زمینی را نشان می‌دهد.

تغذیه دقیق و مدیریت بهینه نیتروژن

مدیریت بهینه نیتروژن در تولید سیب زمینی اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که این عنصر اگرچه برای رشد و نمو ضروری است، مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به تجمع نیترات در بافت‌های خوراکی شود که سلامت مصرف‌کننده را به خطر می‌اندازد. تغذیه دقیق نیتروژن مبتنی بر نیاز واقعی گیاه و خصوصیات خاک، یک راهکار مؤثر برای کنترل این مشکل است. این رویکرد شامل انتخاب فرم مناسب کود نیتروژنی (نیترات یا آمونیوم)، زمان‌بندی دقیق مصرف، روش کاربرد بهینه و تنظیم مقدار مصرف بر اساس مراحل رشد گیاه می‌شود. به‌طور خاص، مصرف تدریجی نیتروژن در طول فصل رشد می‌تواند کارایی مصرف نیتروژن را بهبود ببخشد و تجمع نیترات را کاهش دهد. نتایج مطالعات نشان داده است که تغذیه بر اساس آزمون خاک و بافت گیاه می‌تواند مصرف نیتروژن را بدون کاهش عملکرد تا ۳۰٪ کاهش دهد. همچنین استفاده از کودهای کنترل‌کننده رهاسازی نیتروژن (مثل کودهای پوشش‌دار یا آهسته‌رهش) می‌تواند سرعت آزادسازی نیتروژن را با سرعت جذب گیاه همگام کند و خطر آبشویی نیترات را کاهش دهد.

صفر تا صد کشت سیب زمینی را در مجله کشاورزی اگروتک بخوانید.

آبیاری نیز نقش مکملی در مدیریت نیتروژن دارد؛ آبیاری بیش از حد می‌تواند منجر به شستشوی نیتروژن و افزایش تجمع نیترات در گیاه شود. بنابراین، ادغام مدیریت آب و کود (Fertigation)  به‌ویژه در سیستم‌های آبیاری قطره‌ای می‌تواند مصرف نیتروژن را بهینه و کیفیت محصول را حفظ کند. در زمینه نهاده‌های تجاری، محصولاتی مانند نوتریتک نیترو میکرو، که ترکیبی از نیتروژن نیتراتی به همراه ریزمغذی‌های ضروری است، می‌تواند به‌عنوان بخشی از برنامه تغذیه دقیق در سبزی‌های حساس به نیترات مورد استفاده قرار گیرد.

کود شیمیایی

مقادير كود شيمايي مصرفي در سيب‌زميني به مقدار مصرف كود دامي، كشت سال قبل، باروري طبيعي خاك، رقم مورد كشت و طول فصل رشد بستگي دارد. كودهاي شيميايي را بايستي براساس آزمون خاك توصيه و مصرف نمود كه با كاهش يا افزايش مواد غذايي در خاك مقادير كود مصرفي نيز به همان اندازه افزايش و يا كاهش پيدا مي‌كنند. جهت انجام آزمایش خاک می‌توانید نزدیکترین آزمایشگاه آب و خاک به خود را در مکانیاب اپلیکیشن اگروتک پیدا کنید.

در مناطقي كه امكان تجزيه خاك وجود نداشته باشد مصرف كود بايستي براساس توصيه عمومي مؤسسه تحقيقات خاك و آب انجام شود. به‌ طور كلي هر چقدر رقم ديررس‌تر و دوران رشد طولاني‌تر باشد مقدار كود بيشتري مورد نياز خواهد بود به‌خصوص كود ازته. جهت دستیابی به بهترین عملکرد لازم است تا میزان کود مصرفی بر اساس آزمایش خاک و نظر کارشناسان کشاورزی انجام پذیرد. با مراجعه به بخش توصیه کودی اپلیکیشن اگروتک می‌توانید با وارد کردن آزمایش خاک خود رایگان و هوشمند توصیه کودی دریافت کنید.

ادغام تغذیه و آبیاری قطره‌ای

ادغام تغذیه و آبیاری، که به عنوان فرتیگیشن (Fertigation) شناخته می‌شود، یکی از مؤثرترین راهکارهای مدیریت منابع آب و کود در کشت‌های سیب زمینی است. این روش امکان تأمین همزمان آب و عناصر غذایی به ریشه‌های گیاه را فراهم می‌کند و با افزایش یکنواختی توزیع، کارایی مصرف آب (WUE) و کارایی مصرف کود (FUE) را بهبود می‌بخشد. در فرتیگیشن، برخلاف روش‌های سنتی مصرف کود، مواد غذایی در مقادیر کم و در دفعات متعدد به گیاه داده می‌شود. این رویکرد باعث می‌شود عناصر غذایی به شکل مستمر و هماهنگ با نیاز رشد گیاه در اختیار ریشه قرار بگیرند. تحقیقات نشان می‌دهند که فرتیگیشن می‌تواند مصرف آب و کود را ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد و در عین حال عملکرد و کیفیت محصولات را حفظ یا حتی بهبود بخشد. فرتیگیشن این امکان را فراهم می‌کند که ریزمغذی‌ها (مانند بور، روی و آهن) نیز به صورت مؤثر و بدون خطر تثبیت در خاک، مستقیماً به ناحیه ریشه برسند. این ویژگی به‌ویژه در خاک‌های قلیایی که در آن جذب برخی ریزمغذی‌ها محدود است، اهمیت ویژه‌ای دارد. در زمینه کودهای مناسب برای فرتیگیشن، محصولاتی مانند سولوپتاس بازارگان کالا، که حاوی پتاسیم محلول با خلوص بالا است، به دلیل قابلیت اختلاط عالی در سیستم‌های آبیاری و تأمین پتاسیم در مراحل بحرانی رشد (مانند گلدهی و میوه‌دهی) می‌توانند نقش مؤثری ایفا کنند. موفقیت در اجرای سیستم‌های فرتیگیشن مستلزم در نظر گرفتن عواملی مانند کیفیت آب آبیاری، انتخاب مناسب کودهای محلول، پیشگیری از گرفتگی سیستم، و تنظیم دقیق برنامه آبیاری-تغذیه است. در صورت مدیریت صحیح، فرتیگیشن می‌تواند بهره‌وری تولید، کیفیت محصول و پایداری سیستم‌های تولید سبزی‌ها را به طور چشمگیری ارتقا دهد.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا